Би тэнгисийн хөвөөнд, бүр усны захад зогсоод гэрэл чийдэн тольдсон бараан мандлыг нь ширтэж байхад тэнгисийн долгион сэтгэлд нэгийг шивэгнэн уруу татав уу гэлтэй, энэ цээл их усанд үсрэн орох хүсэл төрөв. Энэ хүсэлд минь бүр хүзүүндээ ширмэн туухай уяж байгаад үсрэх юмсан гэсэн жигтэй сонин бодол чимэг нэмж байх шиг.
Гагцхүү өөр нэгэн учир байдал бий. Юу вэ гэвэл би бага байхдаа. үөийн найз нартаа сайрхан гайхуулах гэж нэгэн том гүнзгий усан санд шумбаж ороод золтой л живж үхээгүй юм. Усанд живж байхад хамаг бие сэтгэлийг минь эзэмдсэн аймшигт сэрлийг одоо санаад бие зарсхийв,.. Тэр үед төрсөн бодол хуучин киноны кадрууд аятай толгойд минь жирвэс жирвэс хийлээ... Усанд хахаж цацаж байхад үхлийн нялуувтар амт амггагдах шиг болж, эцсийн бүлэгт ингээд үхэж дуусдаг байжээ гэж бодсонсон...
